Ishonch — bu tuyg‘u odamda bir marta bo‘ladi.
Go‘yo umrdek. Axir inson hayoti ham bir marta beriladi. Menimcha, chin ishonchni inson umriga taqqoslash mumkin — ikkalasi ham qaytarilmaydi. Ishonchni bir shisha idishga o‘xshatish mumkin. Chunki shisha idish bir marta sinsa, uni qayta avvalgiday holatga keltirib bo‘lmaydi. Har qancha urinsangiz ham, uning sinig‘i, yorig‘i, izi qoladi. Yoki uni bir parcha qog‘ozga qiyos qilsak ham bo‘ladi: qog‘oz yirtilsa, yelimlab qo‘yish mumkin, lekin izlari baribir ko‘rinib turadi. Shuning uchun ishonch ham shunday — bir yirtilsa, bir sinsa, endi u ilgari bo‘lgan shaklida qaytmaydi.
Payg‘ambar alayhis-salom singan idishlarnigina emas, balki yoni uchgan idishlarni ham ishlatishdan qaytarganlar. Demak, ishonchni biz bevosita idishga qiyoslar ekanmiz, bir marta singan ishonchni qayta ishlatish, qayta ishonish deyarli imkonsizdir.
Ammo shunday qarash turi mavjud erurkim, ishonch nisbati ila, u qaytmaydi deyish balki o'rinsiz. Negaki ishonch qaytishi mumkin. Qachonki haqiqiy sevgiga tola qalb egasida. "Sevgiga to'la qalb egasi nima degani?" Sevgiga to'la qalb egasi, bir insonga shunchalik kongil ila mehr qoygan bo'ladiki, uni doim oziga ozidan ham yaqin ko'radi. Ona-bolasiga, Do'st-birodariga, opa-singlisiga mehri singari. Bugungi kundagi ba'zi odamlarni shunday gapi borki ( Do'st hafa bo'lmaydi, unga hafa bolishingizni ham qizig'i yoq!) Bu meni nazlimda hato fikr. Sababi, do'st nega do'st dardlasha olgani uchun do'st, hafa bo'la olgani uchun do'st, agarda u ham hafa bolishga haqqi bo'lmasa, unda kimga yorilib, kimdan hafa bolib, erkalik qilishi mumkin. Ota-ona bu hafa bolishimiz umuman kerak emas insonlardir. Do'stdan ham bu fazilat olib tashlansa, kimdan hafa bola olamiz. Zero uning muddati ham uch kunni tashkil etsa. Sizning hafa bo'lishingiz, begona kimsa uchun zarracha ahamiyatga ega emas bir davrda, bu fazilat ila do'st ham, hafa bo'lishing qiziqmi deb tursa, chin dostlarni begonalardan farqi nimada? Yordam deylik; yordamni hamma ham yaxshi payti bera oladi!
Chin do‘st — hafa bo‘lgan paytda ham yordam bera olgan, dardni ko‘tara olgan insondir. Axir yordamni hamma ham yaxshi kuningizda beradi, ammo sizdan norozi bo‘lib turgan chog‘ida ham sizni yelkadosh tutgan inson — haqiqiy do‘stdir.
Ota-ona, do'st-birodarlar o'rtasida chin muhabbat bo'lar ekan, ishonch ular muhabbati ila albatta qaytadi. Muhabbat mojizasi shuki - u hatto singan idishni ham, yirtilgan qogozni ham yana butun holiga keltira oladi.